

Τι έζησα, τι έμαθα και γιατί αυτό το πλοίο δεν μοιάζει με κανένα άλλο»
— Από τον Παναγιώτη Νίκα, Mr. Coffee Expert—*
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στη δουλειά μου από το να συναντώ ανθρώπους που κουβαλούν μια ολόκληρη ζωή μέσα στα μάτια τους.
Ανθρώπους που έχουν φάει τη θάλασσα με το κουτάλι, που μετρούν τον χρόνο όχι σε βδομάδες και μήνες, αλλά σε βάρδιες, κυματισμούς και λιμάνια.
Γι’ αυτό, όταν δέχθηκα την πρόσκληση της Kriti Ruby Special Maritime Enterprises να επιβιβαστώ εν πλω στο Kriti Ruby, δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να το αρνηθώ.
Πίστευα ότι πάω να κάνω απλώς ένα ακόμη εκπαιδευτικό πρόγραμμα για καφέ.
Τελικά, πήγα και γύρισα… άλλος άνθρωπος.
Αυτό που έζησα πάνω στο Kriti Ruby δεν το έχω ξαναζήσει πουθενά.
Και δεν έχει να κάνει μόνο με τη ναυτιλία — έχει να κάνει με την ανθρώπινη ψυχή.
Σ’ αυτό το άρθρο θέλω να μοιραστώ, με τη δική μου φωνή, όσα είδα, ένιωσα, έμαθα και όσα με σημάδεψαν σε αυτό το ταξίδι.
Γιατί το Kriti Ruby δεν είναι απλώς ένα tanker.
Είναι μια εμπειρία.
Είναι ένα μάθημα ζωής.
Θα είμαι ειλικρινής.
Έχω κάνει εκατοντάδες σεμινάρια σε χώρους φιλοξενίας, ξενοδοχεία, καφετέριες, σχολές, συνέδρια, events.
Έχω μπει σε κουζίνες βραβευμένες και σε καφεκοπτεία που μοσχοβόλαγαν καβουρδισμένο καφέ.
Αλλά δεν είχα ξαναμπεί ποτέ σε δεξαμενόπλοιο εν πλω.
Όταν ανέβηκα την μπουκαπόρτα του Kriti Ruby, αυτό που με χτύπησε πρώτο δεν ήταν το μέγεθος του πλοίου — ήταν η ατμόσφαιρα.
Μια ησυχία γεμάτη πειθαρχία.
Μια ενέργεια που σου έλεγε ξεκάθαρα:
«Εδώ λειτουργούμε σαν οικογένεια που ξέρει πολύ καλά τι κάνει.»
Το κατάλαβα από τον τρόπο που με υποδέχτηκαν:
ο Πλοίαρχος, ο Chief Officer, ο Μηχανικός, το πλήρωμα.
Όλοι με ένα βλέμμα καθαρό, με μια χειραψία που έλεγε «καλώς ήρθες στο σπίτι μας».
Κι αυτό δεν το συναντάς εύκολα.
Το πλήρωμα του Kriti Ruby δεν μοιάζει με καμία ομάδα που έχω εκπαιδεύσει.
Είναι άνθρωποι που δουλεύουν σε 12ωρα, που σε μια μέρα μπορούν να περάσουν από ηρεμία σε συναγερμό και από νηνεμία σε κύμα πέντε μέτρων.
Κι όμως, είχαν κάτι που με άφησε άφωνο:
Ο ένας προς τον άλλον.
Προς τον χώρο.
Προς τον ρόλο τους.
Και όταν έχεις σεβασμό, έχεις και συνοχή.
Και όταν έχεις συνοχή, λειτουργείς σαν μηχανή χωρίς τριγμούς.
Αυτό είναι το Kriti Ruby.
Στη στεριά, όταν εκπαιδεύω, έχω όλα τα εργαλεία διαθέσιμα.
Εν πλω, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Ο εξοπλισμός είναι συγκεκριμένος.
Ο χώρος περιορισμένος.
Το νερό έχει άλλη «συμπεριφορά».
Η υγρασία επηρεάζει τη γεύση.
Το πλήρωμα πίνει καφέ όχι για απόλαυση, αλλά για λειτουργική ενέργεια.
Και κάπου εκεί κατάλαβα κάτι σημαντικό:
Είναι απαραίτητο εργαλείο δουλειάς.
Τους ρώτησα πώς τον πίνουν.
Άκουσα ιστορίες από νυχτερινές βάρδιες, από παγωμένα ξημερώματα, από γέφυρες που κοιτάζουν την άβυσσο.
Ένας ναύτης μου είπε:
«Όταν είμαι μόνος στη βάρδια, μέσα στη σιωπή, με τη θάλασσα μαύρη σαν μελάνι, ο καφές είναι η παρέα μου.»
Εκεί κατάλαβα ακριβώς πόσο σημαντικό ήταν αυτό που ήρθα να κάνω.
Δεν ήταν ένα ακόμη σεμινάριο.
Ήταν προσφορά ζωής.
Ετοίμασα ένα πρόγραμμα ειδικά για το Kriti Ruby.
Όχι «barista level X».
Όχι πράγματα μόνο για καφετέριες.
Αλλά:
Και το σημαντικότερο:
Στο galley.
Στο crew mess.
Στη γέφυρα.
Στο engine room με τους μηχανικούς πριν και μετά τη βάρδια.
Στις αλλαγές βάρδιας που είναι πάντα οι πιο ευαίσθητες στιγμές.
Το πλήρωμα δεν ήθελε απλώς να μάθει.
Ήθελε να καταλάβει.
Και κατάλαβε.
Θα το πω όσο πιο απλά γίνεται:
Έμαθα από αυτούς:
Μια μέρα, ένας αξιωματικός μου είπε:
«Εδώ πάνω, δεν είναι μόνο δουλειά.
Είναι σπίτι, είναι ζωή, είναι μάθημα.»
Και το πίστευε.
Το βράδυ πριν το τελευταίο training, ανέβηκα μόνος στη γέφυρα.
Η θάλασσα πλημμύριζε σκοτάδι.
Το πλοίο έτρεχε σταθερά, με ένα απαλό βουητό σαν ανάσα.
Και ένιωσα αυτό το κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα:
το Kriti Ruby έχει ψυχή.
Όχι γιατί είναι πλοίο.
Αλλά γιατί οι άνθρωποι που το υπηρετούν του έχουν δώσει ψυχή.
Όλα τα tankers έχουν μηχανές, γεφυρές, δεξαμενές, εξοπλισμό.
Το Kriti Ruby έχει κάτι παραπάνω:
Δεν είδα ούτε μια σκηνή έντασης, ούτε ένα σημάδι πίεσης που να ξεχειλίζει.
Ένα πλοίο σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.
Κάθε βάρδια λειτουργεί σαν τελετουργία.
Ο Πλοίαρχος είναι πραγματικός ηγέτης, όχι επικεφαλής.
Και το εννοώ.
Είδα μια ενότητα που σπάνια συναντάς ακόμη και σε μεγάλες επιχειρήσεις.
Η Kriti Ruby Special Maritime Enterprises επενδύει πραγματικά στο πλήρωμά της.
Όχι στα λόγια — στις πράξεις.
Αλλά ως ιεροτελεστία που πρέπει να γίνεται σωστά.
Όταν ήρθε η στιγμή να αποβιβαστώ, ένιωσα κάτι που δεν το ένιωσα ποτέ φεύγοντας από σεμινάριο:
στεναχώρια.
Σαν να αφήνω πίσω:
Το Kriti Ruby μου έδειξε ένα κομμάτι της Ελλάδας που δεν βλέπουμε συχνά:
την Ελλάδα της πειθαρχίας, της ευγένειας, της ομαδικής εργασίας, της απόδοσης χωρίς φωνές, της ταπεινής υπερηφάνειας.
Δεν έχει να κάνει με καφέδες, συνταγές ή τεχνικές.
Αυτά τα ξέρω, τα διδάσκω, τα ζω καθημερινά.
Το μάθημα που πήρα από το Kriti Ruby είναι:
Όχι το πλοίο τον άνθρωπο.**
Και αυτό το πλήρωμα είναι παράδειγμα για όλη τη ναυτιλία
Γιατί εκεί ένιωσα:
Το Kriti Ruby δεν είναι απλώς ένα πλοίο που ταξιδεύει.
Είναι ένας μικρόκοσμος με δικούς του κανόνες — και αυτοί οι κανόνες είναι σωστοί.
Αν κάποιος μου έλεγε ότι ένα tanker θα με έκανε να εκτιμήσω περισσότερο τη δουλειά μου, θα γελούσα.
Κι όμως, αυτό έκανε.
Το γράφω με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς υπερβολή:
Είδα έναν κόσμο που δεν γνώριζα.
Συνάντησα ανθρώπους που θα θυμάμαι για πάντα.
Και είδα ένα πλοίο που λειτουργεί σαν παράδειγμα προς μίμηση.
Η Kriti Ruby Special Maritime Enterprises απέδειξε ότι όταν νοιάζεσαι για το πλήρωμά σου, το πλήρωμα κάνει θαύματα.
Και εγώ, ο Παναγιώτης Νίκας, Mr. Coffee Expert, μπορώ να πω κάτι με απόλυτη βεβαιότητα:
Είναι εμπειρία ζωής.
Και τιμή μου που υπήρξα κομμάτι της — έστω και για λίγο.**